برای جاوید خنده هایت

                   وقتی که عشق از دل می سراید

                                                  طرح طنازی هایت را . . .

تو از همیشه ارغوانی تری

و رنگ بهار پلک هایت

عجیب جاودانه به بوم می زند. . .

می نوازی

         پرده ی عشاق را

   در ترنم آغازین لبخند دیدار. . .

همچنان زیبایی

                 به تداوم دل انگیز ترین صبح آواز. . .

همیشه سبز باش

                         بر بوم جاودانه ی عشق من. . .